We love Otium!

Mijn sewing-mojo begint terug te keren! Ik wilde eindelijk eens iets voor mezelf maken, als ik al iets maak is het voor onze spruit. En nu eens geen jurk. Maar een shirtje. De Otium van Sofilantjes leek me een leuk patroon. Vooral het strikdetail vind ik erg grappig en een echte eye-catcher. Bij Het Weverke kwam ik een hele mooie stof tegen, een donkerrode tricot met panterprint. Sopje wilde er meteen ook 1. Zo gezegd zo gedaan. Maar ik wilde eerst een proefmodel maken voor mezelf, vond het anders zonde van de "dure" stof als het zou mislukken. Want curvy zijn is prima maar is ook een uitdaging qua patronen aanpassen.

My sewing-Mojo is returning! Finally I wanted te sew something for myself, usualy i'm sewing for our little one. And no dress for me, but a shirt. The Otium by Sofilantjes was the one I picked. The bow at the back was a detail I love. I found a lovely jersey at our local store, a red fabric with a Panter print. Sophie emediately wanted one for herself. O well. First I wanted to make a testversion, what if it was a total mistake? That would be a waste of such lovely fabric. Being curvy is okay but it is also a challenge when sewing.

Hier de testversie/testversion:


De Otium is eigenlijk een sweaterpatroon, maar ik wilde een meer aansluitend model. Omdat ik qua bovenwijdte precies tussen 2 maten in kwam heb ik gekozen voor de kleinere maat: XL. Maar de heupen en taille moesten juist weer verbreed worden naar een XXXL. Ik kwam in mijn voorraad een gestreepte tricot tegen en die heb ik ervoor gebruikt. En ook al was het niet zo bedoeld, de strepen matchten precies ;).

Ik had bijna 2 meter stof en daar moesten 2 Otiums uit. Plus een Liv rokje. En dat is gelukt! Al was het af en toe even zoeken, ik wilde bijvoorbeeld zelf 3/4 mouwen maar daar had ik net niet genoeg voor. Maar met een kant-en-klare boord kom je een heel eind! Deze heb ik ook gebruikt voor de afwerking van de mouwen van de Otium voor Mini Me en het rokje.

The Otium is a sweater pattern, but I wanted a more fitted shirt. My upper width was between two sizes, so I chose the smaller size (a XL). At the waist and hip I needed a XXXL so I graded out below the breast area. In my stock I found a nice striped jersey. As it was a testversion I didn't take much time to match the stripes, but it turned out perfectly ;)

I had a little less of 2 meters fabric (a little over 2 yards) and it had to turn into 2 Otiums. Plus a Liv skirt. And I did! It wasn't that easy though, I wanted 3/4 sleeves but I didn't have enough fabric for that. But I had a great ribbed hemm that matched the fabric. I used that for the sleeves of both versions and for the Liv.



En zo hadden we matching Kerst-outfits! Ik vermoed dat er meerdere Otiums gaan volgen, zeker voor mezelf!
Me and Mini Me in matching Christmas Outfits. There probably will be more Otiums to come in the future, for me anyway!

Radiostilte

En ineens is het bijna 2020...
En besef ik dat ik al bijna anderhalf jaar geen post geschreven heb. Er is veel gebeurd in de tussentijd. Een nieuwe baan, een andere nieuwe baan, een hersenschudding. Weer een depressie. Geen baan meer, het contract werd door mijn depressie en de uitval daardoor niet verlengd. In het kort een rollercoaster. Gelukkig kan ik nu zeggen dat het langzaamaan beter gaat met me. Met ons als gezin. Ik ben er nog lang niet maar stapje voor stapje krabbel ik weer op.

And suddenly it's almost 2020...
And I'm realising myself that I've been silent on my blog for almost a year and a half. A lot has happened in that time. O new job, another new job, a concussion. Another depression. No job, my contract was terminated because of the depression and me being at home because of it. In short: a rollercoaster. I'm happy to say that slowely I'm recovering. We're recovering as a family. I have a long road ahead but babysteps are also steps to get there.

Na weer het depressiemonster op visite gehad te hebben werd me duidelijk dat ik iets moet veranderen. De vorige keer werd me al gezegd dat mijn klachten met name werkgerelateerd waren. Dat werkdruk, stress en mijn karakter samen een nieuwe depressie uit kunnen lokken. Maar mijn hart ligt bij mensen helpen. Ik haalde altijd zo'n voldoening uit dat aspect van mijn baan. Alleen alles er om heen, dat sloopt me iedere keer. Dus heb ik besloten dat de weg naar terugkeer in mijn functie afgesloten is. Wat dan wel? Dat weet ik nog niet. Ik ben nog volop aan het revalideren (want dat is het eigenlijk, ook al is het psychisch en niet lichamelijk), het eerste doel is mezelf en mijn gezin en het huishouden weer te kunnen verzorgen. En dus ben ik heel dankbaar voor het geduld en de liefde van mijn lief en mijn kleine meis, de bijstand van mijn ouders, de steun van mensen om me heen, de hulp van de psycholoog en de tijd die ik van het UWV krijg om weer op de been te komen. De grens is nog te snel overschreden, het batterijtje nog te snel leeg, de betonnen muur er vaak ineens. En die is hard. Maar nogmaals: stapje voor stapje, want met kleine stapjes kom je er ook. Iets met Haas en Schildpad en zo.

After the visit of the Depression Monster it became cleare to me that something has to change, I have to make a change. Last depression episode they told me that work was triggering my depressions. That stress, pressure at work and my character together can trigger it. But my heart lies within helping people. That part was so sattisfying in my job. But everything other aspect of it kills me. So I made a very difficult decision to close the road back to my old function/job. What's next? I don't know yet, I'm still recovering, my main goal is to be able to take care of myself and my family. And so I'm very greateful for the love and patience of my love and sweat girl, the support by my parents and the people around me and the help from my therapist. My battery is empty to fast, I'm heading for a brick wall to soon to fast. But again: babysteps make progress as well. Remindes me of the story of the hare and the turtle.

Toen ik dit blog begon in 2018 zat ik vol plannen. Kussens maken en eventueel verkopen. Mijn eigen webwinkeltje misschien? In ieder geval iets creatiefs. Nu weet ik het nogmaals niet. Maar ik zie de toekomst niet meer zo somber. Ik ben wel voorzichtig begonnen met mijn naaimachine te gebruiken. Met name natuurlijk voor ons meisje: een verjaardagsjurk, een joggingbroek, ik heb een rokje omgezoomd dat al een jaar op die zoom lag te wachten. En dat geeft me voldoening. Dus wie weet toch iets creatiefs in de toekomst?

When I started this blog in 2018 I was full of plans. To create pillows en maybe sell them. Start my own internetshop maybe? Something creative. Now... I don't know. But the future is not pitchblack anymore. I started using my sewing machine. For now for Sophie: a dress for her birthday, a pair of jogpants, I hemmed a skirt that was waiting for that for over a year. And that gives me pleasure. So who knowes where that will bring me?

Beertje Brom

Zonder mezelf veren in mijn kont te steken mag ik best zeggen dat ik creatief ben. Ik kan borduren, naaien, punniken, scrappen, cadeautjes maken... Alleen dat haken, dat kreeg ik maar niet onder de knie. En als ik dan al die leuke creaties op Pinterest en Facebook voorbij zag komen was ik toch echt een tikkeltje jaloers. Meerdere keren een poging gewaagd. Ik kreeg alleen de losse onder de knie. En das toch echt een soort vingerhaken, maar dan met een haaknaald. Maar eigenwijs als ik ben (en een tikkeltje koppig) wilde ik toch ECHT leren haken. Dus kwam er weer een poging. En deze is succesvol! Met dank aan het tijdschrift "Guide van A tot Z Amigurumi" met hele duidelijke foto's, youtube en Pinterest is het me gelukt! Ik heb er zelfs binnen 1 week een succesvolle poging mee gedaan een amigurumi te haken. Het patroon dat ik gekozen heb is Beertje Brom van Stip en Haak. Er stond bij dat het zeer geschikt was voor beginners. En dat klopt ook! Okay, ik ben 8 keer opnieuw begonnen. Met name de start vond ik lastig. Ook het vasthouden van de draad was een dingetje. En het haken van vasten ging in het begin niet goed. Maar al doende leert men en zie daar:

Beertje Brom ala Sophie


Gehaakt met een haaknaald nr 3 en Catania garen fuchsia roze en wit.

Ik ben zo trots op het resultaat. Verre van perfect maar ala, het is tenslotte mijn allereerste! En als ik af mag gaan van de reactie van mijn meissie een succes, hij is meteen ingepikt :)

Liefs, Natalie

Het is heel stil geweest hier... ben een hele slechte blogster geweest! Maar er is enorm veel gebeurd. Ik heb in 1999 mijn diploma gehaald voor apothekersassistente en sindsdien heb ik altijd in een apotheek gewerkt. Ik heb het altijd heel leuk gevonden maar de laatste jaren sijpelde het plezier een beetje weg. Zeker in combinatie met mijn depressieve periodes, die maakten het er niet beter op, ik was niet op mijn plek en zat niet goed in mijn vel. Vorig jaar heb ik eindelijk de juiste therapie gevonden waardoor alles weer op de rit kwam. En bleef! En na veel gesprekken met mijn lieve man kwam de beslissing: ik ga verder kijken dan de apotheek wereld. 1 ding stond als een paal boven water voor me: ik wil gebruik maken van mijn sterke kant: het omgaan met mensen en hen helpen. En na 4 maanden solliciteren kwam een nieuwe uitdaging: ik werk nu sinds een maand voor een grote fabrikant van huishoudelijke apparaten in hun Klantcontact Center. Ik vind het tot nu super leuk! Maar wel heel veel nieuwe dingen leren. En dat is vermoeiend. Op zo'n momenten merk je toch dat je geen 20 meer bent. Buiten natuurlijk het feit dat ik nu een gezin heb in plaats van bij paps en mams woon. Vandaar dat het ineens even geleden was dat ik mijn laatste post schreef. Ik ga mijn best doen wat minder tijd ertussen te laten komen!

Over nieuwe dingen leren: ik doe poging-zoveel om te leren haken. En ik heb nu eindelijk een beschrijving gevonden waardoor ik het begin te begrijpen. Dus... wordt vervolgd!

Op het kussengebied ook weinig nieuws. Ik heb wel een idee in mijn hoofd voor een tekst gemaakt van een gepunnikt koord (en die heb ik ook al af) op een effen achtergrond. Maar ook daarvoor weinig tijd gehad. En ik moet ook eerlijk zeggen dat ik ook geen zin had, zeker niet op de dagen dat het zo enorm warm was en 's avonds ook zo warm bleef. Toen had ik echt geen zin om achter de naaimachine te kruipen. Binnenkort maar weer ;).

Kus, Natalie

K3 jurkje voor poppie

Ik hoop dat jullie hebben genoten van het weer de afgelopen dagen, wat was het fijn om weer buiten te kunnen zitten, genietend van het zonnetje! En de komende dagen blijft het zo, heerlijk.

Mijn nichtje is gek op K3 en wilde ook graag een door tante Natalie gemaakt jurkje voor haar BabyBorn. Voor haar verjaardag heb ik die 2 gecombineerd: een K3 jurkje voor haar poppie! Klinkt simpel. En dat is het eigenlijk ook wel, met het juiste patroon kom je al een eind namelijk. Bij Wolly Online een leuk basispatroontje gevonden voor een jurkje. Als materiaal heb ik Terlenka gebruikt (want poppenkleertjes worden snel vies en deze stof kan in de wasmachine en droger!) en verder 4 lintjes voor de "regenboog". Dat laatste was eigenlijk het meeste werk: 4 verschillende kleurtjes dus 4 verschillende kleuren garen: ieder lintje weer opnieuw machine inrijgen en heeeeeeeel rustig stikken. Ik heb nog wel eens de neiging om te snel te willen, in het kader van grote stappen snel thuis. Maar nu moest echt de rem er op. De rest van het jurkje ging prima. Ik heb wel de belegjes geskipt. Dat is zo'n gefrot en ik krijg het nooit zo mooi als ik zou willen. Misschien is dat mijn perfectonistische aard, ik weet het niet. Maar goed, zonder ging ook prima, ik heb de naadtoeslag naar binnen gevouwen en smal op de kant doorgestikt.
Uiteindelijk stuitte ik nog op 1 probleem. En best een groot probleem...: mijn meisje. Toen ze het jurkje zag wilde zij er uiteraard ook eentje voor haar poppie. Dus maakte ik er voor haar uiteraard ook 1.



Kus Natalie

men neme een spijkerbroek of twee...

En daar maak je de leukste dingen mee! Ik heb 2 maaksels om te showen.

Allereerst deze:


Ik heb eerst stroken gesneden en deze aan elkaar genaaid. Daarna met glansgaren doorgestikt. En dat geheel bevestigd aan een stuk grijze jeans. De achterkant is een effen denimstof met een sluiting door middel van Kamsnaps. Ik heb er geen foto van gemaakt, de voorkant is interessanter ;)/

En deze:


Het patroon heb ik via Pinterest gevonden, het is van Sew Mag. Ik had al een paar van deze schatjes voorbij zien komen op Pinterest en na het vinden van dit patroon ben ik met wat stoffen aan de slag gegaan.

Nog even een "samen" foto"


Kus Natalie

Een liv voor mijn ballerina

Zoals ik in de vorige post al meldde: mijn meis houdt van dansen. Al tijden wilde ik het LIV-rokje van Sofilantjes maken, het kwam er alleen niet van. Een tijd niet genaaid, een tijd alleen in de kussens gedoken. Maar met mooi weer komen nieuwe ideetjes. En na het vinden van een super leuk stofje kwam het er nu wel van: De LIV!



Het was een succes, zowel het maken ervan als de reactie van mijn meisje. Hier gaan er dus meer van volgen "vrees" ik. Vind ik niet erg hoor.
Deze heb ik gemaakt met sweatstof, zo oogt hij stevig en kan hij ook als het weer minder mooi is.

En ondertussen ben ik bijna bij met al mijn maaksels voor de start van deze blog. Deze keer laat ik een kussen zien, gemaakt met een verhuisdeken. Ik kom deze ontwerpen de laatste tijd veel tegen en ik vind ze prachtig! Dus een testversie gemaakt. Dacht grote stappen, snel thuis: neem een schildersdeken want die is aan de binnenkant geplastificeerd. Handig voor buiten. Maaaaar was vergeten dat mijn naaimachine dat niet zo handig vindt. En ook al heb ik een mooie middenklasser onder de naaimachines, dit wilde toch echt niet lukken. Maar met wat improvisatie kwam alles weer goed!



Kus, Natalie